Ocalić od zapomnienia.

    26 października – piękny jesienny dzień. Opadły poranne mgły, słońce całą mocą ogrzewa świat. Na cmentarzu parafialnym w Łopusznie dużo ludzi. Wykorzystują piękny, słoneczny dzień, aby uporządkować groby swoich najbliższych przed Uroczystością Wszystkich Świętych.

     Pośród nich najwięcej młodych ludzi – wolontariuszy ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Łopusznie. Przyszli z potrzeby serca między dodatkowymi zajęciami w szkole, aby pamiętać o tych, o których już nikt nie pamięta. Jest ich dużo ( około 30 osób), przychodzą grupami od godziny 9 do 12. Mają ze sobą sekatory, grabie, haki worki na śmieci, rękawice robocze, a nade wszystko entuzjazm i chęć do ciężkiej pracy. Wybierają najbardziej zaniedbane i zapuszczone groby, porośnięte chwastami sięgającymi ramion. Praca pali im się w rękach. Uważają na potłuczone znicze, kłujące jeżyny i schowane gryzonie np.  myszy. Mierzą się nawet z korzeniami, które tkwią głęboko w ziemi. Mają cierpliwość do każdej maleńkiej trawy wystającej nad mogiłą. Chłopcy ciągle wynoszą worki z wyrwanymi chwastami. Widać różnice między tym  co zastali, a tym co zostawiają. To ich bardzo cieszy i motywuje do dalszych zmagań. Dziewczynki sprzątają groby małych dzieci. Otaczają je szczególną  troską i dekorują aniołkami. 

        Gdy grób już jaśnieje świeżością stawiają znicz i w zadumie odmawiają modlitwę za zmarłych. Nie wiedzą za kogo się modlą, bo większość grobów nie ma tabliczek z imionami i nazwiskami. Tylko stary krzyż wyznacza miejsce pochówku. Czasami udaje się odczytać wyblakły napis z 1918 czy z 1938 roku. Dla młodych to odległe czasy.

        Z roku na rok nasz cmentarz pięknieje. Ubywa grobów zaniedbanych, które straszą wystającymi chwastami. Dobrze, że to dzieło młodych, zaangażowanych ludzi, którzy nie marnują wolnego czasu. Pracując razem potrafią wiele zdziałać dla dobra wspólnego. To pozwala wierzyć, że postawa troski, pamięci  o tych, którzy odeszli i bezinteresowne działanie nie zginie,  ale przetrwa i przejdzie  na kolejne pokolenia.