Mikołaj w szkole.

6 grudnia to najbardziej wyczekiwany dzień w roku! Wszyscy uczniowie i nauczyciele  nie mogli   doczekać się gościa w czerwonym ubraniu i z workiem prezentów. Od samego rana z każdej strony kręciły się po korytarzach i w klasach dzieci ubrane na czerwono, w pięknych mikołajkowych czapkach. A najmłodsi dodatkowo podśpiewywali:

Święty  Mikołaj lasem wędruje w okna zagląda i nasłuchuje

Gwiazdką w okna świeci – gdzie są grzeczne dzieci???

O każdym grzecznym dziecku pamięta stary dziadunio, Mikołaj Święty.

Co za radość będzie, gdy do nas przybędzie…

I przybył….

 Najpierw dzieci zobaczyły go w autobusie szkolnym dowożącym uczniów.  Nic dziwnego -  nie ma śniegu więc trzeba szukać innych środków transportu. Z racji sędziwego wieku podpierał się długą laską, a w noszeniu prezentów pomagały mu  śnieżynki.  Kręciły się też przy nim diabełki, które  niegrzecznym uczniom i nauczycielom smarowały twarze węglem. Przewodnikiem po szkolnych korytarzach i salach była siostra Barbara , która dbała , aby nie zapomniał o żadnym grzecznym dziecku.

Zawitał do wszystkich nawet do pana dyrektora i pań wicedyrektor. Nie było łatwo -  aby dostać prezent  należało zaśpiewać kolędę. Najbardziej podobało mu się w młodszych klasach, gdzie mógł spocząć na dłużej i posłuchać piosenek  i wierszyków w wykonaniu uczniów. Wszyscy obiecali dobre zachowanie .  A więc do następnego roku drogi Mikołaju!!!